Wat is normaal?

Ja dat kun je je nu in deze bijzondere corona tijd wel afvragen. Bovendien hangt normaal ook wel af van de plek waar je woont, Als je middenin het Binnenland van Afrika woont, dan is normaal ongetwijfeld anders,dan in Rusland of in IJsland, hoewel ik vanochtend ook hoorde dat de eerste Corona dode uit IJS land is aangemeld.

Wat dat betreft is het liedje van Annie mg Schmidt nog uiterst actueel; “Vluchten kan niet meer, Ik zou niet weten waar naar toe…..”   dat blijf ik nog steeds de oprecht aardige kant van Corona vinden.  Het virus vliegt als piepklein diertje over de wereld en het maakt niet uit wat je status is op dat moment.

Nu kreeg ik vanochtend ook een ander berichtje dat me wel aan het schrikken maakte. Mijn vriendin Meike meldde dat de tentoonstelling   van Frida Kahlo waar we ons beiden (als echte Frida-fans)enorm op verheugden. is uitgesteld naar september 2021. ‘Viva la Frida” zou in het Drents museum te zien zijn. Naast dat ik me er op verheugde had ik ook en cadeautje klaar ligen voor de jongste kleindochter van Meike die dan jarig zou zijn. Volgend jaar is ze al  weer te groot voor dat specifieke cadeau .

Maar dan hoor je ook nog wel geluiden van mensen die ervan uitgaan dat we wel weer spoedig terug kunnen naar “normaal.”

Wat is er als we weer terug zijn bij normaal  waar door sommigen  hartstochtelijk naar wordt uitgezien. Gaan er dan weer stampvolle   vliegtuigen de lucht in, op weg naar bestemmingen waar sommige mensen hun verveling kunnen verdrijven aan een strand. Of is het normaal dat we dan weer volop door de steden scheuren of lopen of rijden  waardoor het geluid van vogels acuut weer verdwenen is, Zij kunnen er niet tegen op fluiten. Stampvolle cafés , schreeuwende massa’s bij Pop-concerten. Geen meisjes meer bij de supermarkt die het karretje min of meer uit mijn handen trekken, om het weer  ‘ijverig”  te gaan schoonmaken met foddelige lapjes en ‘hygiene gel.’

Zijn het kappers die opgelucht hun scharen uit het vet halen.  Of wij dat we weer gewoon vrienden , familie kunnen ontmoeten, elkaar omhelzen en knuffelen op straat?  Of onze familie in een verpleeghuis of een instelling (zoals bij mijn eigen dochter) weer mogen bezoeken.

Natuurlijk heeft ‘normaal’ ook aspecten waar ik onderhand ook wel naar verlang na 6 weken van sociale onthouding. Maar op veel aspecten van het zg normale leven sta ik nog niet te trappelen,

Ben ik misschien niet normaal genoeg?      Dat valt volgen mij wel mee, ik zou nu ook heel graag even binnen lopen in mijn lievelingscafee, Krantje erbij, en misschiën ook enkele gemiste knuffels in halen.Maar het is nog niet eens mei. Dus het is nog lang niet normaal.