Onder leiding van een stadsgids die echt de tijd nam, o.m. omdat buurvrouw L. en ik hem de oren van de kop vroegen………..door oude delen van de stad gedwaald.
Bij de Koppelpoort als land en waterpoort ( voor mij nu al bijna een jaar het symbool van mijn nieuwe stad- )die gebouwd werd rond 1400, werd ik opeens met een enorme kracht naar de middeleeuwen gekatapulteerd.
Ik liep daar met een mand vol kippen aan mijn arm in een lange rok , op de Middeleeuwse keitjes. Even zag en voelde ik hoe kort wij eigenlijk op een bepaalde plek in de geschiedenis van de aarde zijn.
De gids maakte met een antieke sleutel de Koppelpoort open en we zagen het grote houten rad dat zich in het binnenste bevind. De lucht van touw, katrollen en hout bracht me terug op aarde- 28 oktober (ook de geboortedag van mijn moeder) De betovering was verbroken, maar ik kan het gevoel zo weer terugroepen, zelfs hier achter mijn computer.
