Een vergelijking met verdrietig Corona en een dode boer in de balken.
Toen het corona virus op lichte voetjes ons leven binnen trippelde konden we niet vermoeden dat het binnen 10 dagen ons hele normale leven zou ontwrichten en inde war gooien.
Alles liep zo fijn zo geolied en goed georganiseerd. Mensen die ‘goed in de slappe was’ zaten die hadden het toen ‘goed voor elkaar zoals dat heet.
Het is akelig soms beangstigend , maar het heeft toch ook iets recht vaardigs. Als je ziek wordt, dan wordt je ziek, dan helpt je status je niet vooruit . Of je nou Jan met de pet heet of Boris Johnson, als het virus jou of mij uitkiest dan kun je heel ziek worden en met wat pech overlijd je eraan.
Nou, in elk geval, nu ben ik al twee keer gevraagd om een gedicht over Corona te schrijven. Een absurde vraag wat mij betreft, Corona roept onzekerheid en verwarring op. Niet iets (voor mij) om daar nu een gedicht over te schrijven. Bovendien ben ik geen gelegenheidsdichter.
Wel vond ik bij toeval een gedicht van Rutger Kopland , gaat niet over Corona maar is wel verdrietig
De titel is : “Boven het hooi hangt de boer” Dat belooft eigenlijk ook al niet veel goeds.
“ Boven het hooi hangt de boer in
De balken. In de sneeuw ligt de blote
Boerin.
Onder de warme vacht van het dak
Heeft het varken vergeefs gewacht op slobber
En slacht.
Wat is er gebeurd. Dit is heel erg, dit is
Een gedicht waarin de boer, de boerin en
Het varken
Sterven. als een leeg nest in de winter
Is warmte. Ik ben de kat in het huis.
Zij zijn weg
Nou ja als dit nog geen droevig gedicht is ,dan weet ik het ook niet meer
Het is ook een gedicht dat mij met allerlei vragen achter laat: wat zou hier
Gebeurd zijn? Hoe kwam de boer tot deze daad (2 daden in feite) hoe wanhopig
Eenzaam teleurgesteld, rancuneus of verdrietig moet je zijn , als je zoiets besluit
En heeft hij voordat hij zijn vrouw vermoordde nog iets gezegd of geschreeuwd
En hoe kwam hun relatie ooit tot stand? Was zij een mooi mollig meisje met blauwe ogen dat het beste in de boer naar boven bracht? Welke teleurstellingen hebben zich hier opgehoopt waardoor hij geen andere uitweg zag, dan dood, dood, dood.
Nou ja zoiets vermag literatuur, muziek en beeldende kunst soms.
Soms dus ook verdriet en onmacht. Dat doet Corona nu ook vaak.
