In Amersfoort wonen tal van beeldende kunstenaars. Dat wist ik al wel een beetje- maar hoe heerlijk, leuk en verrassend was het afgelopen weekend, waarin 160 kunstenaars hun werk lieten zien in 80 prachtige historische (sommige nog uit de 14 de eeuw, zoals de Muurhuizen bijv. ) oude panden in de binnenstad. Een enorme variatie aan technieken en opvattingen.
Ook wel een beetje rijp en groen door elkaar- maar door de bijzondere wijze van presenteren gaf dat eigenlijk niks. Je kon zomaar op bezoek gaan in die prachtige huizen, en dan was je een gewone gast en de kunstenaars dat waren dan ‘vreemde gasten’. Leuke titel trouwens.
De deelnemende woningen waren met een vlag gemarkeerd. Zo liep je dus van vlag naar vlag. Soms van de ene verbazing in de andere vallend. Kwam het al niet door de prestaties van een kunstenaar, dan toch wel door de schoonheid van sommige interieurs, of de hartelijkheid van hun bewoners,
De stad verkeerde in de buurt van al die kunsthuizen in een soort roes. Overal was het druk , overal liepen mensen die huizen in en uit. Uit kunstliefde of uit nieuwsgierigheid, dat maakte niet uit.
Het was eigenlijk overal gezellig en fijn, prettig om weer even rond te lopen in een wereld waarin ik me thuis voel. Voedsel voor mijn hang naar de wereld van kunst , van schoonheid en verbeeldingskracht.
Even iets minder eenzaam.
