Naar de dierentuin gegaan om de drie tijgerwelpjes te bekijken.
Ze bleken zich te bevinden in de zogenaamde ‘stad der oudheid.’ Daar waren ze (vanuit het tijgerverblijf) samen met hun moeder Angara naar toe verhuisd. Het is een kunstig nagemaakte omgeving van een oude stad. Van achter glas konden we de spelende drieling bekijken. Samen met 100 anderen, dat wel. Als je zou denken: nou een doodgewone door de weekse dag, en de scholen zijn alweer open, het zal wel rustig zijn. Dan heb je het mis.
Rond half 12 was er nauwelijks meer een plek te vinden op het enorme parkeer terrein.
Alsof het niks kost om daar te parkeren….maar ook dat valt tegen. Parkeren kost 7 € , Samen met twee kaartjes voor volwassenen, ben je dan al meteen 45€ kwijt.
Maar dan zie je de welpjes ook. Ze zijn werkelijk beeldschoon en ze zien er aaibaar en vrolijk uit. Een van de drie zocht steeds zijn eigen weg, in die stad der oudheid. Maar zijn twee broertjes bleven dicht bij moeder. Een gigantisch grote tijger die met aandoenlijke liefde en zorg op haar kleintjes paste.
Een van hen groef in de buurt van moeder een kuil, maar viel daar steeds zelf in en donderde dan een eindje naar beneden. Een weggetje naar boven zoeken, was dan niet zo makkelijk. Maar als hij daar dan weer aankwam, dan werd hij blij verwelkomd door broertje en door zijn moeder.
Zij sloeg een enorme poot troostend om hem heen. Broertje likte hem en gaf hem speelse tikjes. Tikjes vol liefde.
