Morgen zondag 6 augustus ga ik met leuk reisgezelschap, nl. Trix Gilhooley naar Theaterfestival Boulevard. Voorde 33 ste keer wordt dit jaarlijkse festival in den Bosch gehouden.    En als je bent zoals ik, een soort slaaf van de honger naar allerlei uitingen van Cultuur en dan liefst dwarsverbanden van muziek, theater, poëzie en beeld, ja, dan is dit festival (waar de Parade natuurlijk ook uit voortgekomen is) natuurlijk een uitgelezen kans.

Tel daarbij op dat Den Bosch een heerlijk Bourgondische stad is, met lekker eten (niet alleen de Bossche bol van Jan de Groot) en drinken, dan wil je daar wel heen. Morgen persee de voorstelling van de Syrische danser Ahmad Joudeh zien die tussen de puinhopen in een Palestijns vluchtelingen- kamp werd ontdekt, waarna het Nationale ballet hem naar Nederland haalde. Verheug me op zijn dans en ik ben niet de enige de voorstelling is volledig uitverkocht, maar Trix die slim is en vooruit kijkt heeft onze kaartjes al gereserveerd. Great.

Vandaag ging ik vast even het Programma boek ophalen en sfeer snuiven. Heerlijk.  Maar kijk, dan zitten er toch weer een paar addertjes onder het reisgras. De trein vanuit Utrecht blijkt niet verder te gaan dan den Bosch, vanwege werkzaamheden. Reizigers moeten in den Bosch verder met bussen naar Maastricht. Daar had ik nu dus geen last van , maar het commentaar en gemopper van veel reizigers, brak onmiddellijk los. Daarbij was het zeer druk in de trein en hing ik een beetje in het zijpad van de eerste klas naast de stoel van een mooi blond meisje , zij stond op en zei: “gaat u hier maar zitten!” Dat kan niet, want ik heb een kaartje voor de tweede klas. Maakt niet uit zei ze want ik heb een upgrade kaartje voor de eerste klas, hier pak maar, is geldig voor de hele dag. Leuk en lief en een goed begin denk je….

Nadat ik van de atmosfeer op en rondom het festival- terrein had genoten, besloot ik weer naar huis te gaan omdat ik morgen immers ook weer ga kijken en mijn arme kat hoeft niet de hele dag te lijden onder mijn cultverslaving.   Dus de trein weer, in op station Den Bosch. In Utrecht wordt meteen omgeroepen dat de trein naar Amersfoort- Zwolle niet rijdt vanwege een ‘aanrijding met een persoon’ in den Dolder.

Zulk bericht jaagt mij elke keer schrik aan, omdat ik weet dat het geregeld voorkomt (geen indianenverhaal helaas) dat medepatiënten van mijn dochter in de psychiatrische inrichting bij de spoorovergang van Den Dolder hun verlossing zoeken.

We moeten via Hilversum rijden. Okay, de trein naar Hilversum, Die is onmiddellijk zo vreselijk vol, en het lijkt wel alsof zoiets het slechtste bij mensen naar boven roept, stompen, slaan, vloeken, schelden om een plekje te bemachtigen. Maar als we er nog lang niet allemaal inzitten dan komt er een struise conductrice, die de meesten van ons die op de overloopjes hangen er letterlijk weer uit duwt. Hup eruit de trein is te vol. Wachten op een andere trein naar Hilversum. Die komt na een half uur, een sprinter, die niet sprint maar talmt. En vervolgens is het weer duwen en trekken.

Als ik tenslotte thuis kom, ( ja, ik beleef nogal eens wat op mijn reisjes, ook in eigen land, en het is allemaal waar gebeurd,helaas) dan heb ik het, zoals dat heet, helemaal gehad, en wil ik meteen iets eten. Maar ik heb niet zoveel in huis, helemaal vergeten om kant en klare pasta te kopen op station Amersfoort. Dan maar een omelet maken.

Maar oh! Mijn eieren hebben geen code die het Fipronil gehalte aan geeft. Zal ik dit eerder dan een bloedluis overleven. Misschien val ik straks flauw, of erger, maar dat zou me zonder iets te eten ook overkomen.