Afgelopen dag was ik als genodigde en als speciaal aangesteld dichter, aanwezig bij de opening van
het eerste Pop-up-museum SMAAK in Amersfoort, Nederland.
De hele maand october (toevallig mijn lievelingsmaand) is in het ruime en smaakvolle Pieters en Blokland Gasthuis een tentoonstelling te zien die samengesteld is door gastconservatoren. En daartussendoor “fietst” dan een dichter op een loopfiets.
De opening maakte indruk op me vanwege het enthousiasme dat van de conservatoren afspatte. Zij waren eveneens bereid om hun motivatie te geven bij hun keuzes.
Zulke leuke , vitale, intelligente, kunstzinnige en soms zeer bewogen personen. Allemaal een eigen carrière achter de rug, en nu op een nieuwe weg, een nieuwe reis.
Zij zochten bijv. naar beelden “van mens, natuur, bomen, en uitdrukkingen van emoties “ citaat van Dies Griffioen, of naar meer abstracte uitdrukkingsvormen, “hoe schilders een nieuwe realiteit scheppen met kleur, vorm en structuur, via wiskundige modellen, die het motto van mijn collectie namelijk: Beweging van ouderen duidelijk maakt.” Citaat van Gerti Pensa. En zo had ieder van hen zijn of haar invalshoeken.
Het is de bedoeling dat ik met al deze indrukken mijn eerste “Smaak gedicht” (het moeten er uiteindelijk vier worden) a.s maandag inlever bij de directeur, Andries Potter.
Ik gooi alle woorden en indrukken maar in een melting pot, en ik hoop dat ze mij met behulp van Goddelijke inspiratie of via gewoon hard ploeten en schaven ook echt een gedicht gaan opleveren.
Zoveel hoofden, maar ook zoveel zinnen, die mij straks helpen om het schrijven te beginnen met een eerste woord.
