kruipt op het bureaublad en staat op een foto
Poëzie ligt op straat , dat zei Carmiggelt geloof ik, in elk geval is het waar, dat je poëzie overal kunt aantreffen, dat wil niet zeggen dat je er ook altijd een geslaagd gedicht van kunt maken. Dat is weer de tweede lijn zeg maar.
Vanmiddag liep ik in de Media markt . Daar liep een klein jongetje, een soort cherubijntje met gouden krullen, dwars door die grote ruimte . Hij kon kennelijk net lopen want hij stapte zo trots (af en toe struikelend) als een bedrijfsleider door de zaak. Zijn vader die bij de nieuwste I-phones stond, keek af en toe naar hem. Het was een prachtig gezicht.
Een ander prachtig beeld van een jongetje is een foto van mijn 3 jarige neefje Tren. Op die foto heeft hij een soort vliegeniersbril in zijn haar geschoven en kijkt hij met grote ernstige bruine ogen in de lens.
Een kleine Antoine de Saint -Exupery.
En de derde inspirerende schoonheid is ook een jongetje , Daniel, een baby van een half jaar, denk ik. Ik zag hem op het bureau- blad van mijn bovenbuurman.
Hij kruipt op die foto (tijgert volgens de buurman) vastberaden ,recht op de camera af. Hij is ook zo mooi, dat hij meteen in een dichtbundel zou kunnen.
Zo zie je .Poëzie ligt op het bureau blad –loopt in de media-markt en staat op een foto.
