Horen we dankbaar te zijn! Het afgelopen weekend was ik twee keer bij een expositie, beide keren in een particulier museum.
Museum Beelden aan Zee in Scheveningen, dat bovendien in een prachtig gebouw van Wim Quist (aan zee dus) is gehuisvest, waarvan een van de zalen bijv. letterlijk in het duin ligt. De vaste verzameling van dit museum is gevormd door het echtpaar Theo en Lida Scholten. In de jaren 60 vorige eeuw, kochten zij enthousiast een beeld voor in de tuin. Ze waren verkocht, want na dit beeld kwamen er nog honderden andere beelden in huis en tuin. Op gegeven moment stond het hele huis vol,vertelt Theo in een filmpje, dat soms in het museum wordt vertoond. Op de gang, de trap de kinderkamers en zelfs op de WC kwamen beelden terecht. Bijna 30 jaar van verzamelen later, namen ze na een reis door Amerika, het initiatief tot en museum, speciaal vor moderne beeldhouwkunst. Beelden van internationaal bekende kunstenaars zitten nu in die bijzondere collectie.
Sinds 1995 is het museum voor publiek geopend, en zijn er bovendien geregeld tentoonstellingen van andere hedendaagse beeldhouwers te zien, zoals op dit moment werk van Andre Volten die bekend is vanwege zijn abstracte beelden , die vrijwel altijd in staal zijn uitgevoerd en die door heel Nederland staan opgesteld. Op negen februari j.l.werd de tentoonstelling geopend door Prinses Beatrix. Die zelf natuurlijk ook al jaren bezig is met het maken van beelden. Elke keer al of niet alleen ,genieten in dat bijzondere museum.
Afgelopen zondag was ik met dezelfde persoon in een ander museum dat zijn bestaan ook dankt aan verzamelaars die hun collectie later onder brachten in een museum. Het Singermuseum in Laren ditmaal, dat tot stand is gekomen door de inspanningen van het Amerikaanse echtpaar William en Anna Singer. Wiliam was de zoon van een rijde staalmagnaat Ik sluit niet uit dat zijn vader hem wel wat nagelaten heeft. Hij kon zichzelf nl. bedruipen als kunstschilder en daarnaast een bijzondere kunstverzameling aanleggen. Hij liet samen met zijn vrouw Anna rond 1910 een villa bouwen in Laren.
Ook nu het museum verbouwd is (veel meer licht bij de entree) is het er nog steeds prettig toeven. Op dit moment word de schilderijen- collectie van het echtpaar Fentener van Vlisingen getoond. Zij verzamelen al bijna een halve eeuw en er zijn werkelijk juweeltjes van impressionistische schilderkunst te zien. Zo leuk dat John Fentener zelf behoorlijk onder de indruk is. “Ik krijg de neiging om hier te gaan overnachten, zo mooi vind ik het om alles eens bij elkaar te zien”zei hij. De tentoonstelling heet dan ook: ‘A wonderful journey.’
Hoe dankbaar mogen wij zulke verzamelaars zijn, die hun geld besteden aan zo iets moois ipv bijvoorbeeld aan wapens. En daarna zijn ze ook nog zuinig op die werken en vervolgens mogen wij er van genieten. En wat mijzelf en mijn metgezel betreft, deden wij dat ook zeker.
Helemaal eens met je, Marlies, mits de rijkdom eerlijk vergaard is en niet door de werknemers hun rechtvaardig loon te onthouden. Dat vind ik niet minder laakbaar als beleggen in wapens.
Ik heb (Prof) Theo Scholten persoonlijk gekend, als medelid van de Sectie voor Sociale Vragen van de Raad van Kerken in de jaren 70/80., die maandelijks vergaderde in Amersfoort. Hij kwam uit de kring van de werkgevers, ik vanuit de vakbeweging. Ik vond Theo Scholten een aimabele en beschaafde gentleman, die zich bij de soms hevige debatten (bijvoorbeeld over de krakersbeweging en over Shell en Apartheid) altijd fair opstelde. Pas later ontdekte ik de kunstliefde van het echtpaar Scholten.
een mooie reactie Leo, op het filmpje over hun , komt hij ook beschaafd en aimabel over. een man naar mijn hart die het geld vast niet aan zijn werknemers heeft onttrokken.