Klinkt bizar , edoch is waar, bij de CD,s van Ben Webster en Charly Parker gaat mijn kat altijd helemaal languit liggen genieten. Hij houdt dus van goede jazz (net als ik)
Super.
Nu las ik in een muziekrecensie , waarin ? weet niet meer, erboven staat:
Album: ” Charlie Parker with strings.(1950)” (Jazz klassiekers die opgenomen werden met een orkest.)
“Ik herinner me van de LP ‘Parker with strings’, vooral April in Paris. Parker blies een bijna tastbare droefheid dat nummer binnen . En mooi dat het was ! Parker leerde me dus (al was hij ook de man van de krijsende saxofoon en de fabrikant van harde bebop) dat je niet bang moet zijn om je avantgarde- hoekje te verlaten en mooie conventionele muziek te maken.”
Zo: nu hoort u het ook eens van een ander.
