Zoals tweede paasdag kennelijk is weggelegd voor de meubelboulevard en consorten. Zo hoort een Paasbrunch daar kennelijk ook bij . Wie zou er nu eigenlijk nog stilstaan bij de steen die weggerold werd voor een graf waaruit een gemartelde , doodgewaande verlosser in al zijn ‘heerlijkheid’ zou opstaan.
Of zou je bij die gedachte niet meer zo lekker happen in een vers croissantje en niet meer zo ontspannen zitten in een bankje op die boulevard?