Ik ging vandaag weer langs het restaurant van de V&D , een aardige zieke, moet je vaak bezoeken. Ik twijfelde hardop tussen thee of vruchtensap. “Neemt u thee mevrouw” zei het heel aardige jonge meisje. “Want vandaag, mag u daar gratis gebak bij uitzoeken.” Toe maar. An offer you can’t refuse.
Aan mijn tafeltje kijk ik in mijn Volkskrant. Op de voorkant lees ik Voetnoot van Arnon Grunberg met de titel: Moeder.
Aangezien hij het wel vaker over zijn moeder heeft …(soms lijkt het een symbiotische relatie, die ik trouwens ook met mijn dochtertje had toen ze klein was) las ik het vluchtig, totdat ik er uit op meende te maken dat zijn moeder overleden was. Hé ?
Ik vind Grunberg al jaren een goede schrijver (ik niet alleen hoor) maar je weet het bij hem maar nooit. Het is nl. een wonderlijke figuur, die Arnon. Ik dacht: als blijkt dat het inderdaad zo is, dan stuur ik hem morgen een condoleance-bericht per mail .
Ik heb zijn mail-adres omdat ik in 2013 geld van hem wilde lenen. (hij speelde toen voor serieuze bank) Ik woonde nog in Utrecht, en mijn huis was nog niet verkocht ,dus mijn geld zat in de stenen. Maar iemand eiste opeens 4000 € van mij. (volgens afspraak met die en die….zei ze , alleen wist ik niks van die afspraak…) Het contact met Grunberg kon pas maanden later in Amsterdam plaatsvinden, want hij zat in New York.
Bovendien hadden vrienden die het goed met mij voor hebben, me voor gek verklaard als ik die 4000, € echt op tafel zou gaan leggen. (helaas ben ik daardoor in elk geval een persoon….verloren , waar ik veel van hield.) Dat doet zeer .Maar ja, als je voor liefde moet gaan betalen…
Anyhow, vanavond las ik op pagina 3 van de VK dat Hannelore Grunberg inderdaad gisteren overleden is. Hoe zal het Grunberg vergaan, zo, zonder moeder.
Overigens was het gratis gebak van het op sterven -na –dode- warenhuis heerlijk!
