In Frankrijk in het huis van Arthur Japin cs. had ik in september een stuk van een kies verloren. Dat krijg je als je teveel op je tanden bijt.
Vandaag had mijn tandarts tijd om dat te “herstellen”. ‘De wortel en de rest die er nog staat is sterk genoeg om er weer een mooie tand op te bouwen’ zei ze. Nou daar lag ik dan in die mooie tandarts- stoel met zachte muziek op de achtergrond. Bijna een uur werd er aan mijn tand gewerkt. De tandarts en een lieftallige assistente hingen al die tijd boven mijn hoofd. Met een soort las-bril op bewerkten ze mijn kaak met boren, vijlen, klopmachientjes , waterstralen en kunststof. ‘Goed dat u niet rookt, dan blijft hij mooi, net als de rest van uw tanden en blijft hij goed zitten’ zei de tandarts. Wat dat ermee te maken heeft is me niet duidelijk, maar ik was allang blij, dat de operatie achter de rug was.
Zou ik zoiets nu ook kunnen meemaken in een oorlogsgebied als Afghanistan, dacht ik, toen ik daar lag.Ik vroeg het vanmiddag in de Kunsthal aan mijn Afghaanse collega Massoud.
Daar zou mijn kies wellicht nooit meer hersteld kunnen worden? ‘Ja hoor, zei hij meteen, dat kan wel, het ligt er maar aan hoeveel geld je hebt. Met geld is daar van alles mogelijk. Het verschil tussen arm en rijk is in dat land zo gigantisch. Er wonen straatarme mensen maar ook miljonairs.’ Miljonairs? Hoe komen die dan aan dat geld?
‘Vaak gestolen, maar er zijn ook veel “War-lords”. Die krijgsheren krijgen heel veel geld uit Amerika, waarmee de oorlog tegen de Taliban bijv. wordt gesteund en waarmee zijzelf ook worden verrijkt. En ja natuurlijk kun je dan ook in luxe wijken naar een luxe tandarts. Als je maar geld hebt’….
