In de kleedkamer van de ladies fitness is het vaak gezellig vanwege druk gekwetter van de dames , als mussen op een zonnige ochtend in een grote boom.
De allochtone meisjes (hoewel ik denk dat ze allemaal in Nederland geboren zijn) zijn vaak het meest vrolijk. Vandaag komt er een groepje van hen (ze zijn nl. altijd met vriendinnen) binnen.
Een van hen is gekleed in het een of andere kledingstuk dat op een burka lijkt. Een heleboel donkerblauwe lappen, tot op de grond en daarbij een soort sjaal die gezicht en hals nagenoeg helemaal bedekt. Een soort vogelverschrikker.
De meisjes kleden zich om, om te gaan sporten, zij ook, ik ook.
Al die lappen gaan af, als de rokken van een ui, zo pelt ze zich uit die kledingstukken. Daaronder heeft ze haar sport-kostuumpje al aan, een witte legging als een soort van strakke rijbroek. Een mouwloos topje in tijgerprint. Ze schudt haar lange haren, donker en glanzend los en doet er dan een elastiekje omheen. Ze ziet er opeens prachtig slank en verleidelijk uit. Als een rups die een vlinder werd.
‘Wat zie je er mooi uit,’ zeg ik. Die zin ontsnapt spontaan aan de “haag mijner tanden.” Helemaal fout dat snap ik wel en ik voel dan ook dat ik bloos.
Haar vriendinnen lachen en een van hen zegt: “Geeft niks hoor mevrouw, wij vinden haar ook mooi! “
