Afgelopen dag zouden we naar den Haag om de Frick collectie in het Mauritshuis te zien. Ik had de treintijden mooi opgeschreven, we zouden met een intercity en dan in een uur tijd in de Hofstad aankomen.
We zouden…
Maar dat liep anders. Al na tien minuten stond de trein stil, midden in een weiland. “Dames en heren wij stoppen omdat er een technisch probleem is. Er is te weinig lucht voor het remsysteem.” Ik moest meteen aan een oude rochelende, hijgende man denken.
Die boodschap over te weinig lucht herhaalde zich een aantal malen. Soms schokte de trein een stukje vooruit en boem, dan stopte hij weer. Na een half uur klunzen, ja hoor, we reden, hij kon kennelijk weer ademen, Maar kijk, bijna in Gouda ging het weer mis. “Er is helaas een wisselstoring, we rijden nu terug naar Woerden en dan weer naar Gouda.”
Zo gezegd zo gedaan. Te Gouda, helaas—“nee deze trein rijdt niet meer verder, we vertrouwen het systeem niet.” Op perron 10 gaat een trein naar den Haag. “
Ja dat klopte, maar die was net weg.
Ach, wat je al niet doet voor de kunst.
Wordt vervolgd.
