We waren in Zwolle in het mooie museum de Fundatie. Daar zouden de 50 Nederlandse ‘kern-kunstwerken’ vanaf 1968 te zien zijn.
Vriendin Leidy, een schoolvoorbeeld van een intelligente, analytische beroepsbestuurder en ik zelf een armzalige slaaf van de Muzen.
We gingen er op af. Die titel 50 kernkunstwerken….dat belooft wat. Het museum is zoals reeds vermeld, mooi en smaakvol, dus daar kom ik als esthetiek-freak al snel aan mijn trekken. Maar de tentoonstelling an sich……. tja, daar zat toch wel een stukje teleurstelling.
Ik mag van mezelf wel zeggen dat ik een getrainde kijker ben en dat ik heel wat kunst uit de genoemde periode heb gezien. Maar het geheel maakte voor mij toch vooral een tamelijk onsamenhangende indruk. Bij momenten zelfs chaotisch en te gefragmenteerd.
Maar kijk, er kwam een kleine reportage op TV . Suzanne Swarts de directeur van Voorlinden in Wassenaar, mocht rondlopen tussen de 50 kunstwerken en haar licht erover laten schijnen. Ze deed het met een kritisch professionele blik en verhelderde de aanwezigheid van een aantal kunstwerken ook.
Maar toch is dit een beetje het paard achter de wagen spannen, want haar uitleg was er immers niet toen wij (en veel anderen) daar rondliepen. Als je dan niet echt goed ingevoerd bent in die materie, dan moet je er maar een verhaal van zien te maken. Gemiste kans lijkt mij.
En waarom heet de tentoonstelling: “Vrijheid”?
Een dubbelzinnige titel lijkt mij. Welnu: het heeft te maken met het jaar 1968. In dat jaar namen de babyboomers de ‘wereld’ a.h.w over. Veel instituten kwamen op hun kop te staan. Oude waardes stonden ter discussie.
‘Een jaloersmakend proces waarin rebellie en non- conformisme zich mengden met originaliteit en schoonheid”aldus Ralph Keuning.(de directeur van de Fundatie.) Ga der maar aan staan. Op dat stramien werd nu deze tentoonstelling dus samengesteld.
Kortom wij werden ondanks al die mooie aanbevelingen niet echt warm van het geheel. Maar ach buiten scheen de zon en daar was het wel lekker warm. Iedereen op straat was zondags vriendelijk en vrolijk. Leidy kocht een prachtig jasje in de Sale en in de kerk van Waanders keken we naar de wanden vol boeken. Altijd prachtig en we smulden van heerlijk gebak. Ultieme Vrijheid zullen we maar zeggen.
