Vandaag zag ik weer eens een spreekwoord uitgebeeld.
Wij ( de 2 invaliden… )waren op kraambezoek en de baby een schattig lichtbruin jongetje met de naam Melle, legde op gegeven moment zijn vuistje tegen zijn wang en produceerde een soort grimas.
Zo , dat is dus, in je vuistje lachen, dacht ik. Ik was op slag verliefd op dit mooie pasgeboren wezentje en meldde mij aan, (voordat er tien anderen zijn) als reserve-oma.
De blonde moeder met haar lieve pret-ogen keurde mij heel even. Een minuut denk ik (ze heeft vast heel veel mensenkennis) en knikte toen dat ze het verzoek kon inwilligen.
Goede vrijdag (soort sterfdag) is ook geschikt om als tegenwicht tegen al het leed van deze dag, een bedje te timmeren voor een baby. Ik zal 1001 verzoeken, spoedig naar de Gamma te gaan, voor planken.
