Vandaag voor het laatst bij mijn fysiotherapeute want mijn vergoedingen “pot “is leeg.
Ze is als altijd professioneel , maar ook erg lief en betrokken. Als ze hoort dat er nu alweer 2 !!… nieuwe bacteriën bij mij ontdekt zijn (dit alles duurt nu al een half jaar- Ik bedoel maar….hoe je van de regen in de drup kunt belanden, …)
Ik heb geen zin meer in alweer een nieuwe antibiotcia-kuur zeg ik want ik ben het spuugzat en ik word er misselijk van.
Oh, jawel, doen hoor zegt ze verschrikt, want anders krijg je weer een nierbekkenontsteking en dan ben je nog veel verder van huis.
In de bus naar huis lees ik (toevallig) in het V- katern van de Volkskrant over zg vieze beestjes o.m. de talloze bacteriën die ons omringen. ”Deze wereld van de onderste onderdeurtjes is groter en belangrijker dan de buitenstaander vermoed. Een volwassene torst zo’n anderhalve kilo aan microben met zich mee”…
Later vanmiddag, toch maar weer naar de apotheek, met mijn nieuwe recept bij de balie.
De apothekersassistente kijkt in mijn ‘status’ en ze zegt heel ernstig: “Tjee, alweer een antibioticum-kuur? Kijk maar uit voor uw hart”.
Omdat ik niet weet wat ze daarmee bedoelt, houd ik nu de hele tijd mijn hart vast. Nou dat weer.
