“Poëzie en kunst brengen slechts een onvolmaakte verzoening met het leven. En wanneer je naar kunst kijkt of poëzie leest, dan is het vaak alsof je niet naar de werkelijkheid kijkt.

De weg van de menselijke geschiedenis is erg lang en zwaar. Daarom komen kunst en poëzie tussenbeide en verkorten de weg voor ons en behagen ons op het moment van de vervulling.

Toch blijft het een hardnekkige poging om de doorleefde tijd en uiteindelijk de dood, naar de achtergrond te dringen. Kunst en poëzie levert ons vaak een verzoening , die in het bestaan nog ontbreekt.”