Zelf woon ik nu bijna een jaar dicht bij het Eemplein, dat plein met zijn prachtige bieb, zijn megabioscoop, zijn mega-mediamarkt, zijn vrijdagse streekmarkt, en het heerlijke Italiaanse restaurantje ‘A la Minute’ -van mijn vriendje A.
Vandaag vierde dat plein de hele dag feest. Het bestond 2 jaar en ondanks de datum 1 november -liepen er nog heel wat bezoekers in luchtige kleding. De warmste dag ooit op deze datum.
Er was muziek uiteraard. Dit kwam van een zogenaamd dixielandorkest dat uit een tweemans formatie bestond, de een speelde trompet, de ander sloeg de trommel. Er waren vrolijke marktkramen en de prachtige bibliotheek lanceerde “Nederland leest.” Was je bovendien via de middenstand aan veel fiches gekomen dan kon je poffertjes ‘ kopen’ of popcorn of warme oliebollen.
Zeer verrassend was een act van een zg. wereldreiziger. Een Engels meisje gekleed als een soort meester Prikkebeen op vakantie- balanceerde boven op een gigantische wereldbol, die ze rond liet lopen. Hoe? Vraag het me niet. Kinderen bekeken het tafereel met grote ogen , ik ook trouwens.
Ook nu weer viel het mij op dat de mensen hier over het algemeen vriendelijker en meer toegankelijk zijn dan in Utrecht. Waarmee ik geen kwaad woord wil spreken over mijn oude stad, maar het valt me gewoon op.
En vanwege het feest waren er voor weinig geld grote bossen bloemen te koop (die moet ik zometeen nog fraai gaan schikken) een gratis zon van 21 graden en stralende kinderen graaiend in een grabbelton. Alles bij elkaar vrolijk stemmend. Geluk ligt niet altijd in Verweg-gistan
