Net als destijds na de tsunami, kreeg ik druppelsgewijs te horen over mensen die ik zelf (of vrienden) toch gekend had.
Zo was er toen de broer van een van de helpers uit het W.A. huis. Kwam niet meer thuis na zijn vakantie en dan duurt het nog een hele tijd voor zo iemand geïdentificeerd is.
Ook nu gaat het mondjes maat na de vliegtuigramp
in Oekraïne. Ik weet nog maar sinds kort dat ook Willem Witteveen in dat vliegtuig zat (evenals zijn vrouw en hun dochter) Willem was hoogleraar rechtswetenschappen in Tilburg en lid van de eerst kamer voor de PVDA . Besturen en opkomen voor rechtvaardigheid zat in zijn genen. Hij was de zoon van oud VVD minister Johan Witteveen en de grote Wibaut was zijn overgrootvader, (wie bouwt? wibaut.! )
Daarnaast had Willem iets jongensachtigs , soms zelfs iets kinderlijks en sloop er altijd wel een stukje poëzie in zijn toespraken. Zijn verhaal over ‘Absurdistan’ was daar een verrukkelijk voorbeeld van.
En dan werd hij op zekere dag zomaar uit een vliegtuig geslingerd, waarna hij misschien wel rechtstreeks terug mocht vliegen de Hemel in.
