Vroeger was de ziekte kanker, iets waar je niet hardop over wilde praten, want vaak bracht het woord K. ook het woord D. van dood met zich mee.
Tegenwoordig is kanker in zoverre (vaak) een stuk beter te behandelen dat het een soort chronische ziekte wordt. Nog niet fijn,… het blijft een sluipmoordenaar, maar je hoeft je geliefden hier op aarde niet meteen te verlaten. Ik ken mensen die al tien jaar kanker hebben, alsook Hiv , dat nu met medicatie, ook vaak de vorm van een chronische ziekte aanneemt.
Voordat de wetenschap zo ver gevorderd was, verloor ik zelf twee van mijn beste vriendinnen, de een aan K. met uitzaaiingen, de ander aan een snelgroeiende hersentumor. Daarnaast verloor ik mijn vorige partner aan longkanker. Dus ik ken de streken van K.
En nu sinds een aantal weken —–ken ik (helaas) weer drie gevallen van K. die niet meer te redden zijn. Slokdarm kanker. Borstkanker in een agressieve vorm en Prostaat kanker met uitzaaiingen in de botten.
Het houdt me nogal bezig- en ik sta met lege handen, wat kun je zo iemand bieden aan troost en kracht.
Een van hen zei mij, dat hij zelf steun ontleent
aan Jesaja.41. 10
Ik kende die tekst helemaal niet . (katholieken lazen alleen maar in een kerkboek en niet in de bijbel helaas.)
Wat een mooie tekst en als je er werkelijk wat aan hebt, dan is het nog mooier. (want zo’n situatie met het oog op het woord D. is al droevig en schrijnend genoeg.)
“ Wees niet bang, want ik ben bij je,
vrees niet, want ik ben je God.
Ik zal je sterken, ik zal je helpen,
je steunen met mijn onoverwinnelijke rechterhand. “
jesaja. 41.10
