Bij gereedschap denk ik zelf eigenlijk meteen aan gewoon gereedschap voor in de tuin of voor klussen in huis. Boormachine, heggeschaar, hamer, schuurmachine , schroevendraaiers etc. Nu zag ik in de bijlage van de weekend NRC een mooi artikel van Wilfried de Jong met de titel ‘Gereedschap” in dit geval gaat het over het beoordelen van Whiskey, wat heb je daar zoal voor nodig. : vooral een goede neus.
Een neus : aldus Timon Salomez, de geïnterviewde “is veel verfijnder dan een tong, een goede neus kan duizenden schakeringen opnemen” Aha, nu hoor je het ook eens van een ander zou ik nu wel willen uitroepen. Hoe vaak ben ik niet uitgelachen en zelfs geschoffeerd, als ik blijk gaf van mijn geurtalent, omdat ik nou eenmaal met een verfijnd reukorgaan ben toegerust.
Maar nu even verder over het woord gereedschap: Ik zocht daardoor de bundel “Geduldig gereedschap” van Ruther Kopland weer eens op. Ik weet dat daar een paar mooie gedichten instaan. Ja logisch zal de poëzie- kenner zeggen. Kopland was immers een zeer goede dichter. Nou ja,ook daarover kun je van menig verschillen. Ik vind lang niet alles van Kopland goed , het heeft voor mij vaak iets calvinistisch, ik houd veel meer van joyeuze, zangerige of mollige poëzie.
En bovendien begon ik me op gegeven moment gewoon te irriteren aan het imago van ‘hogepriester’ van die man, (over de doden niets dan goeds? Onzin.) zoals hij de gedichten van de appelboom en de jonge sla voorlas, bijv. Ik kon dat evangelie niet meer horen. Afijn , nu een leuk gedicht, uit ‘geduldig gereedschap’ om het weer een beetje goed met hem te maken.
Mens en schaap
De mensen denken dat wij hier in de verte
een kudde schapen zijn…ze denken maar,
wij zijn niet eens wij, we hebben geen woorden
voor onszelf, we leven nog in de tijd hiervoor,
toen de mens nog schaap was, nog alleen
gras sprak, lucht las, water schreef.
