Afgelopen middag was ik op uitnodiging van een Amersfoortse dichter(es) op een zg “creatieve” middag. Ja ik weet dat het woord naar macramé riekt.
Maar gezien mijn pogingen tot opkrabbelen op het schrijfvlak (creatief werk dus—) vond ik het heel attent van haar, dat ze me hierop attendeerde. We moesten o.m. door linkshandig te gaan tekenen los komen van het gewone hokjes denken….
Op gegeven moment gaf zij zelf een schrijfopdracht aan de hand van een voorwerp. Dit was een ketting met grote kralen. Het slotje werd gevormd door een zg.vredesteken.
‘Ban- de-bom’ teken noemden wij dat ‘vroeger’.
Vanuit de beschrijving van de ketting moesten we overspringen op een associatie en dat werd bij mij de anti-kernwapen-demonstratie begin 1980 in Amsterdam. Zo kwamen we te spreken over die voor mij nog steeds indrukwekkende gebeurtenis. Ik vertelde ook over het zg. gebroken geweertje.(een speldje als vredes-symbool)
Waarop een van de deelnemers mij verbaasd aankeek. Gebroken geweertje ? wat was dat nou weer.
En kijk, dat verzin je toch niet. Uitgerekend vanavond, hoorde ik op TV een verslaggever die vertelde over de nieuwe begroting voor defensie en dat er in de jaren 8o een groot verschil,was tussen de opvattingen van links en van rechts. ‘Links’ -dat waren volgens hem —ondermeer de mensen van het gebroken geweertje.
Voila!
(overigens denk ik persoonlijk bij het onderwerp defensie, en nog zo het een en ander, niet in termen van links of rechts. Akelig hokjes denken.)
