Afstand houd ik van mijzelf

of van degene die ik graag wil zijn

die lieve lieve snoet met mijn ogen erin

als een patroon in een stofje dat vrouwen

ook nu nog graag dragen..

 

ik loop het weiland in

en ja ik houd afstand van mijzelf

of van die gene die ik graag wil zijn

dan zie en ruik ik weer de wereld

waar ik zo van houd, gras en aarde

verkruimel ik stiekem tot deeg

en daar in mijn jaszak weet ik ja

daar is de aarde waar ik van houd

 

Aarde waar de virussen geen vat

op hebben of misschien juist

wel dan zit in mijn jaszak een

klein coronadiertje dat mij besmetten

zal met leven waaraan ik ten onder zal

gaan , het  leven waar ik zo van houd

 

Dat ik er liever nog geen afstand van neem

ik voel het gras zwiepen rond mijn enkels

voel hoe de tijd verkleint hij wil mij hebben

 

Maar ik ben er nog niet klaar voor

ik wil nog zo graag  kijken ,ik wil zo graag de liefde

die mij hebben wil ja, daar ben ik dan wel weer

klaar voor neem mij dan maar mee

 

En bemin me opgepaste afstand

op de manier waar ik nu al zo

lang naar verlang, ook de plooien

in mijn nu al verzakkende huid

in mijn soms al tranende ogen.

 

Vergeet de afstand maar

en neem mij nu al zonder hinder,

met gepaste liefde mee op de manier

waar ik nu al zo lang naar verlang, dan

maal ik niet om een virus meer of minder.

 

Half Mei 2020

marlies