Lang heb ik me verzet tegen facebook, omdat ik
dacht (alweer een vooroordeel..) dat het net zoiets oppervlakkigs zou zijn als twitter.
Mensen die elkaar alsmaar op de hoogte houden van waar ze zijn met wie, en wat, ze waar gaan eten, en hoe geweldig de daden van kinderen of kleinkinderen wel zijn.
Dat is bij sommige feesboekers ook wel zo. Maar ik ben blij dat mijn schoonzusje uit Belgie mij tot facebook heeft gebracht…om het zomaar eens te zeggen.
Ik ben nl, van nature nogal een netwerker en dit is werkelijk het grootste netwerk dat ik ooit heb gezien. Je kunt simpel contact maken met allerlei vrienden, familie, collega- kunstenaars etc. etc.
En als je een vriendschapsverzoek indient (bijv. bij Jos Stelling, dan krijg je meteen een heel stel gemeenschappelijke ‘vrienden’ te zien.
Je kunt op een heel simpele manier op de hoogte blijven van elkaars wel en wee. En als je echt een berichtje aan iemand persoonlijk kwijt wil, dan kan dat via een persoonlijk bericht wat al die andere vrienden niet kunnen lezen. Ik beken, ik ben om.
