Een trein reis  van 8 uur voor een half uurtje museum.

Niet iets over  een val of een ambu deze, keer maar meer een treinongeval. Nou je een ongeval is ook weer niet het juiste woord. De trein kon niet echt doorrijden laat ik het zo noemen.

Ik wilde mezelf weer eens helpen om de zondag een beejte aangenaam door te komen. Kom op Marlies : een museumbezoek in Zwolle.Ik ga altijd graag naar museum de Fundatie. En dat wilde ik nu ook doen. Ik weet dat ze nieuwe schilders uit Leipzig hebben Een stad die toch al trots mag zijn op hun schilders traditie.  Denken we bijv. aan Max Beckmann. En ook wilde ik graag de nieuwe  fotos;’ zien van Pieter Henket en dan met name zijn   foto’s uit de Congo tales. Sinds mijn Heeroom vroeger een belangrijk deel van zijn leven aan de Congo gaf, ben ik daarin geïnteresseerd gebleven. Hoe dan ook:

Om 11 uur vanochtend was ik reisvaardig. “Kom op je gaat er met je zelf een mooie dag van maken” met zo’n mantra kan het haast niet mis gaan zou je denken.

Omdat ik goede ervaringen  heb (40 jaar lang) met reizen van Utrecht naar Zwolle, reisde ik dus ook nu eerst vanuit Amersfoort naar Utrecht.

Maar Utrecht / Zwolle dat was vandaag geen optie. Wist ik veel. “In Zwolle zijn werkzaamheden en dus is op dat traject geen trein” kreeg ik in Utrecht te horen.  “Nee mevrouw reist u maar met de trein naar Putten en wacht u daar op de NS bus naar Zwolle.” Dat  vertelt een treinmevrouw in zo’n  glazen hókje mij.  Maar wachten op een NS bus dat ben ik echt nooit meer van plan sinds ik een keer anderhalf uur heb staan wachten op en regenachtige avond om een bus vanuit den Bosch naar Utrecht te krijgen. Ik weet heus wel dat j in Afrika soms 3 uur op een bus moet wachten. Maar dit is geen Afrika.

Teug naar een andere hulp-conducteur een lopende dit maal. “Zwolle, Zwolle, ja eens even kijeken, Ik rijd vandaag niet op die route. U kunt het beste naar Arnhem rijden en daar een trein naar Zwolle zien te vinden. Of wat ook kan, een  trein naar Amsterdam- Zuid en op die route kunt u of overstappen of rechtstreeks naar Zwolle of Deventer.”

Hoe dan ook : uiteindelijk gekozen voor de trein naar Amsterdam Zuid. Maar ook op die route diverse opstoppingen , vertragingen etc. Om half 4 uiteindelijk op station Zwolle. Mooi : van daaruit lopend naar het museum maar dat vind ik altijd wel een leuke route langs de Singels.

In het museum: “Houdt u er rekening mee dat u vanwege Corona, de juiste routes volgt en dat we op tijd sluiten zegt een medewerker van achter zijn plastic beschermgordijn Corona. Dus wat wou u zien?”

“Uhm ja in elk geval de foto’ van Henket en misschien ook wat schilders uit Leipzig.” Kijkt u maar of dat nog lukt mompelt hij vanachter zijn plastic barricade. “

De foto’s van Henket die zich ook vaak bezig houdt met celebrities uit New York bevallen me vaak ,vanwege de heel eigen touch die hij als chroniqueur van deze tijd zijn foto;s meegeeft.
Maar in de Congo tales  vertelt hij verhalen uit het Congo-bekken het grootste tropisch tegenoud uit het Amazone gebied. Er is een foto die mij vanwege de compositie en de kleuren zeer boeit Een lange Afrikaanse man die te midden van zwarte jongens van ten hoogste 14 jaar, met groen geverfde gezichten, in dat bosgebied zit.

Alles goed en wel, ik kijk en de de tijd verstrijkt. Een stem uit het plafond deelt  mij mede  dat het museum gaat sluiten.

Ach ja natuurlijk, ik heb  mij niet uit het veld laten slaan door de treuzelende trein , maar nu is mijn tijd alweer eens op. Story of my life.

Enigszins verdwaasd constateer ik dat het buiten mooi weer geworden is en tracteer ik mezelf bij het tegenover gelegen etablissement op een gin tonic. En dan:  hup toch maar  weer de treinreis aanvaarden, want hoe zal het inmiddels gesteld zijn op het spoor.

Ja dat had ik kunnen weten. In de omgekeerde richting kom ik natuurlijk dezelfde problemen tegen………………………U kunt naar Amersfoort door een trein naar Putten te nemen en van daaruit wachten op de speciale bussen. “

Of u kunt  de trein nemen naar Deventer en dan van daaruit een trein naar Schiphol, die trein gaat naar Amsterdam Zuid, maar eerst naar Apeldoorn  en van daaruit dan naar Amersfoort als het goed is.

Na drie van dat soort aanwijzingen ben ik vaak al de tel kwijt. Stond vroeger zelfs op mijn rapport. “Marliesje is soms niet bij de les, omdat ze zit te dromen”

Nou ja however. Om half 8 ben ik op Amersfoort centraal en dan kan ik constateren dat ik hoe dan ook toch ruim een half uur in het museum ben geweest. Geen slechte oogst toch?