Op de rouwkaart stond het : Hij was kapitein ter Zee b.d., en werd benoemd tot officier in de orde van ” Oranje Nassau met de zwaarden.”
En omdat deze Hij kennelijk—– al vanaf zijn vroegste jeugd naar zee had gewild stond er ook een mooi gedicht op de kaart. (anoniem?)
‘De zee, hoe diep en hoe ver
Is zijn ontastbaar gebied
Alleen een schip en een ster
Peilen tezaam dit verschiet.

In de aula van Oud Eik en Duinen kwamen ze bijeen ,familie, vrienden, en oud collegae. In geen jaren zoveel maatpakken bij elkaar gezien met koninklijke knoopjes of lintjes in het knoopsgat of op de revers gespeld. Het was een chique gezelschap en ze gedroegen zich ook vriendelijk’, maar chique. Het was geen nep.

In de toespraken die ze voor onze zwager hielden, kwam hij steeds naar voren als evenwichtig, kalm beheerst, deskundig en dapper. Ik kende hem pas 8 jaar en ik wist van veel van zijn heldendade niks af. Hij zou daar zelf nooit over beginnen. Toch had ik in ‘zijn gewone doen’, zijn klasse wel herkend. Vriendelijk, stijlvol, geestig.
Een mooi, moedig en integer mens, zo kende ik hem .Dat hij voor velen iets betekend heeft, dat werd wel duidelijk, uit alle speeches.
Ik ben dankbaar dat hij ook op mijn pad kwam, dat ik hem mocht kennen.
De tweede keer dat ik destijds bij hem en zijn vrouw (zusje van 1001) kwam, gingen we uit eten. Er zouden twee auto;s rijden omdat ik op een bepaalde tijd terug moest zijn in Utrecht, waar ik toen woonde. Ik zat in zijn auto, en hij zei zomaar dat hij blij was dat ik er was. “Jij bent een Gods send voor X” ( 1001) zei hij. ”Ik zie hem voor het eerst in 2 jaar weer eens echt lachen.”

Ik vond het bijna teveel eer en ik werd er verlegen van , ik ben toch niet zo’n grapjas die 1001 aan het lachen maakt. Hij is zelf veel geestiger dan ik. Ja, ik moest wel toegeven dat hij er veel minder verkreukeld en verdrietig uit zag, als toen ik hem in Toscane ontmoette.

Het is al fijn als je zoiets zomaar te horen krijgt en nog fijner als je je realiseert dat het gezegd wordt door een integer iemand, die bovendien over mensenkennis beschikte.
Maar ja , alles goed en wel, vanmiddag moesten we afscheid nemen van zijn aardse leven. Ook ik zal hem missen.