En zo had ik dus toch open huis. Heel de dag de penicilline- pillen niet aangeraakt om niet het risico te lopen dat ik van de misselijkheid onder de tafel moest kruipen.
En om 8 uur was het zover , huis klaar , ik zelf gereed voor het gastvrouw-schap. Wijn, hapjes , fris en lichtjes op de tafel. Het zag er mooi uit. Ik kon los laten. Meteen 5 over 8 de eerste gasten. Sjouk en Stef, sympathieke mensen, ik wist al dat die man veel van dieren houdt, en die was meteen ook lief voor mijn Slash.
Afijn, de avond was begonnen. De rest was genieten, mooi om zoveel mensen die net als ik onder een gezamelijk dak van dit mooie appartementen- complex wonen, nu eens bij mij tussen mijn boeken en schilderijen en meubels te zien.
Na de kick-off bij mij , togen we gezamenlijk nog (1001 inmiddels, weliswaar met een tand minder, … ook gearriveerd) naar de zevende verdieping waar het feest werd voortgezet.
Ook daar lekker zelfgemaakte hapjes en verrassingen uit diverse ovens. Eindelijk eens even rustig met mijn boven, beneden, en zij- buren gesproken.
Ja beslist een avond die een plek op mijn 8 jarige blog verdient! Dank je wel buren.
