Vriendin L. en ik kenden elkaar sinds vorige maand 50 jaar. Toen sloten we vriendschap en die is er nu nog steeds. Reden dus voor een feestje, dat bestond o.m. uit veel herinneringen ophalen. Als je elkaar zo lang kent, dan heb je ook veel met elkaar meegemaakt.
We kregen allebei een dochter, die ook samen bevriend raakten. Die van haar is gelukkig getrouwd en heeft drie leuke kinderen. Die van mij zit in het gekkenhuis.
We werden allebei weduwe. We maakten beiden veel mee tijdens ons werkende leven in fusieland. Het mijne eindigde in een soort burn-out, het hare eindigt volgende maand met een onderscheiding tot ridder in de orde van Oranje Nassau. Kortom:in maatschappelijk opzicht is haar leven veel geslaagder verlopen……
Verder zijn we ten opzichte van elkaar nog steeds dezelfde, als we elkaar zien, pakken we moeiteloos de draad op waar we gebleven zijn. We zien in elkaars ogen nog het giebelende jonge meisje, maar ook de sterke volwassen vrouw .
Bij het dinertje (candle light) ter ere van ons jubileum (dat zij betaalde ,want zij is in cash flow de rijkste, bij mij zit het geld in de stenen…..) klonken we op onze trouw in de komende 10 jaar dat moet haalbaar zijn.
