Psycholoog René Diekstra schreef in de Volkskrant over het feit dat zijn schoonmoeder vaak bestolen werd in het verzorgingshuis: ‘Mijn schoonmoeder woonde al anderhalf jaar in een verzorgingshuis toen ze steeds vaker meldde dat ze geld kwijt was. Met behulp van een bevriend rechercheur verborgen we een camera in de plantenbak. Op de beelden zagen we dat een verzorgende steeds in haar tas graaide nadat ze haar naar het toilet had gebracht.”
Ze deden aangifte etc. En daar gebeurde nagenoeg niks mee. Nee, dat weet ik ook uit de tijd dat ik zelf (long ago) veel contact had met het voormalige Kanaalstraat- Centrum in Utrecht. Er was vaak te weinig oog voor dit soort schandalige praktijken. Binnenkort is dat natuurlijk afgelopen want dan zijn alle verzorgingshuizen dicht en moeten stelende verzorgers andere wegen zoeken.
Maar nu iets anders: Diekstra windt zich terecht op over deze diefstal, van de andere kant denk ik : (helaas heb ik een geheugen als een olifant) diefstal komt in veel vormen voor. Weet je nog dat jijzelf heel wat stukken plagieerde zonder bronvermelding? Dat is toch ook diefstal?
En dat is eveneens kwetsend voor de betreffende schijvers. Dat weet ik ook uit ervaring: ik heb ooit een tekst (gedicht) geschreven over zelfmoord, regels daaruit kwam ik daarna vaak tegen bij overlijdens- advertenties. Anoniem. Zelfs een keer in een boekje dat samengesteld was nadat een leraar van de Breul een lyceum in Zeist, zelfmoord had gepleegd, en ook daarin mijn gedicht zonder naamsvermelding. Platte diefstal dus.
