Afgelopen zondag was ik een van de uitgenodigde dichters in het atelier van Roeland Schweitzer. Dat atelier is gevestigd in de voormalige Ritmeesterfabriek in Veenendaal.
Ritmeester , Schimmelpenninck en Hofnar, dat waren sigarenmerken die mijn vader wel eens rookte of cadeau kreeg. Maar omdat mijn moeder hem op gegeven moment, wat roken betreft aan banden legde ( er kwam steeds meer nieuws over longkanker die door roken veroorzaakt zou kunnen worden…) stapelden de dozen zich op in de antieke kleerkast, die verbouwd was tot servieskast.
Anyhow, wat een mooie ervaring in die gigantische ruimte , die stapels schilderijen van Roeland herbergt. Een sfeer van letterlijke en figuurlijke ruimte en vrijheid. Er viel een mooie voorjaarszon naar binnen, het was er behaaglijk en prettig.
Mijn collega dichters kwamen goed tot hun recht. Ik zelf had gekozen voor ‘anderszins’ om uit voor te lezen, en zo las ik stukjes blog uit het enorme ‘telefoonboek’ met berichtjes uit 2010-2015 van mezelf. ‘Zijn dit je memoires’ vroeg Roeland S. bewonderend, nee dat niet, maar ik ben wel trots op die 578 gebundelde pagina’s live blog.
Ik merkte ook dat ik stond te kijken van bepaalde dingen die ik las, heb ik dat werkelijk zelf geschreven? Ja kennelijk, maar van binnen voel ik mezelf vooral een dichter. Mijn manier van observeren e.d. Daar hoeft niet iedereen het mee eens te zijn. Heb ook genoten van de muzikant Ferry van der Werff die diverse snaar instrumenten bespeelde tijdens de intermezzzi. Vooral zijn spel op de Griekse bouzouki maakte werkelijk in druk op me.
Die Roeland Schweitzer dat is echt een vat vol creativiteit , heerlijk! Echt iets om je aan te laven. Hij heeft in Amerongen al geruime tijd een communicatie -adviesbureau samen met zijn vrouw Katri. Beiden zijn daarnaast beeldend kunstenaar en handelen in ideeën zou je kunnen zeggen. In 1993 , oeps alweer bijna 23 jaar geleden, zat ik samen met Roeland en Theo van Gogh (toen dus nog niet vermoord) in een panel. Het ging over een boek “nooit meer verlegen” dat Roeland geschreven had. Ik vond hem een inspirerende figuur die in staat was om links en rechtsom te denken. Ik was toen benieuwd hoe hij zich zou gaan ontwikkelen, et voilà.
Afgelopen zondag zag ik het. Still alive en nog steeds buiten de lijntjes kleurend en inspirerend.
