Gisteravond met vriendin Meike gegeten bij de Vereniging in Amersfoort. Het dessert: een zg. speculaas- cheese cake, (vanwege december?) kregen we niet door onze keel, maar dat deed aan de rest van de maaltijd niks af.
Zij was een van de eersten die te horen kreeg dat mijn relatie van bijna 10 jaren treurig uit elkaar is gespat.Hoe belangrijk is het dan om te merken dat iemand echt bij je betrokken is en genoeg van je houdt om mee te voelen.
Ze zat tegenover me , ik keek in haar ogen terwijl ze praatte , en probeerde het te begrijpen. Zo lief , integer en wijs haar reactie.
Wat is delen kostbaar, “gedeelde smart is halve smart”- hoe dat klopt, op zo’n moment.
