Op Utrecht TV zag ik bij toeval een opname van de ‘oude’ kunsthal de Kade- in Amersfoort die nu gevestigd is in het Eemhuis. In dat voormalige pand is nu opnieuw kunst te zien Er staat in grote letters op de ramen “De kaping ”misschien betekent dit dat kunstenaars het gebouw dat leegstond (was doodzonde) gekaapt hebben. Ik vind dat persoonlijk verheugend
De Kaping wil “een plek zijn voor bevraging en reflectie, twijfel en anarchie.” las ik.
En ik zag er ook al interessante en gekke zaken bijvoorbeeld een raket van vuilniszakken die zichzelf probeerde op te blazen als je er langs liep.
Mooi zou je denken: Maar nee zo simpel ligt het niet begrijp ik want de stad (dat schijnt althans….) heeft dit dure pand nog voor 25 jaar gehuurd en wsch….komt er niet zoveel geld uit kunst die ruimte biedt aan twijfel en anarchie.
. Toch zijn dat vaak ,heel vaak de startpunten van grote kunstenaars geweest, zo ook van Mark Rothko een Amerikaanse schilder. Hij was een vertegenwoordiger van het abstract expressionisme, de zogenaamde colorfield-painting. Hij is bijv. degene die de Rothko-chapel,een meditatiekapel in Houston heeft ingericht met schilderijen.
Ik had al eens van een vriendin die deze kapel echt bezocht in Houston gehoord dat ze tot in haar kern geraakt werd door die schilderijen (ogenschijnlijk grote kleurvlakken die over elkaar heen lopen..) En die vriendin is in het dagelijkse leven
de nuchterheid zelve. Toch was ik ook diep onder de indruk van de nagemaakte Rothko Chapel in het Haags gemeentemuseum waar ik de tentoonstelling drie maal bezocht. Nu moet ik erbij zeggen dat ik ooit een pagina groot artikel heb geschreven voor het toenmalige Utrechts Nieuwsblad over een expositie van Marc Rothko en dat ik mij daarvoor uiteraard uitvoerig in zijn werk had verdiept.
Goed : die man begon ook vanuit twijfel en anarchie. Schilderde fraaie landschappen voordat hij zijn plek vond in de abstrakte colorfield painting.
Terug naar die uitzending op Utrecht TV, Daar hoorde ik Guido de Wijs zeggen dat hij het niks vond dat er maar gebouwd werd en veel geld uitgegeven aan glas en steen en nu dan weer aan dat prachtige gebouw. Waarom geven ze dat geld niet uit aan kunst, vroeg Guido zich af.
Helemaal mee eens natuurlijk. En logisch want ik acht Guido sowieso al hoog
Maar nu oh schrik, wat las ik in een column van diezelfde Guido? Hij was ook naar Marc Rothko wezen kijken in den Haag. En wat was zijn mening? ……. “Ik keek naar de kleren van de keizer”
Dat kwam hard aan en ik ben het dan ook helemaal niet met hem eens
