Dit is inderdaad een tijd van voorbereiding op de kerst.
Vroeger had ik dit nooit. Ik hoopte alsmaar dat de decembermaand zo snel mogelijk voorbij zou zijn. Om meerdere redenen griezelde ik van die dagen.
Nu ben ik zover dat ik er rustig naar toe kan leven , me ook realiseer wat Kerst eigenlijk inhoudt. En ook op het meer profane front kan ik nu met plezier werken aan de voorbereidingen van een diner’tje op Kerstavond. Kerst vier je immers samen?
En vandaag was weer zo’n dag waarin ik ook kon genieten van de kerstsfeer in de stad en in gewone huizen , die ik passeerde, op weg naar de Breestraat. De moeite die veel mensen zich getroosten.
Ook was ik vandaag blij en verbaasd over de banden die opnieuw worden aangehaald tussen Cuba en Amerika. Je kunt dus altijd hoop blijven houden…?
En de dag werd mooi afgesloten met een etentje op het OLV plein, met mensen die we vorig jaar nog niet eens kenden, en waarvan we nu weten hoe waardevol en integer ze zijn.
