Beste miss Hanff.
“Ik weet nauwelijks mijn gevoelens van dank tegenover u uit te drukken voor de doos met heerlijke etenswaren die u me gestuurd hebt en die vandaag arriveerde. Ik heb nog nooit eerder een pakket over de post gekregen. Het enige dat ik kan zeggen is heel hartelijk dank, ik zal van alles zeker heel erg genieten.”
Met de meeste hoogachting: Mary Boulton.
Mevrouw Boulton was de buurvrouw van een antiquarische boekhandel in Londen. Zij schreef dit briefje aan Helene Hanf in 1952, en het is opgenomen in het heerlijke bundeltje ‘Charing Cross Road 84.’ (uitg. Rainbow) Een vriendschap in brieven tussen Hanff uit New York en de medewerkers van die bijzondere boekhandel.
Zij (H.H.) schrijft bijv. in febr. ’52 aan een van de medewerkers: ‘Luiwammes, je liet me hier gewoon liever stikken, dan dat je me iets te lezen zou sturen. Wat doe jij nou zo de hele dag. Zit je achterin de winkel een beetje te lezen? Waarom probeer je niet eens een boek aan iemand te verkopen?’
Ik moet stoppen met citeren want ik vind het meeste in dit prachtige heruitgegeven boekje zo verrukkelijk dat ik bijna alles eruit wel zou willen delen.
Ik heb mijn verjaardag dit jaar niet op nieuwjaarsdag gevierd. (wordt wsch. summer 2016) maar toch waren er lieve schatten die mij boekenbonnen stuurden , of op slinkse wijze toch ervoor zorgden dat ik boeken of anderszins heerlijke waren ontving. Ik ben dol op brieven , op brievenboeken en op verassingen. Thank God, voor het geschreven woord, zeker wanneer het de moeite van het lezen waard is.
