Afgelopen avond werd er (dit keer in mijn huis) een boek besproken van Anna Enquist nl. ‘De Verdovers’ . Zij schreef dit boek als schrijver op de afdeling anesthesie, van het VU medisch centrum.
Nu hoorden we dat het boek is opgezet volgens de kenmerken van een sonate. “een muziekvorm die wordt gekenmerkt door twee tegengestelde thema’s. In een zg. expositie wordt een aantal muzikale thema’s neergezet, in de doorwerking komen die thema’s in een nieuwe gedaante naar voren en in reprise worden die thema’s herhaald. De coda is de staart die het stuk afsluit.”
Dit over de structuur van het boek. Ik zou er niet zo snel op gekomen zijn. Een van onze groepsleden, nl. Annemieke, speelt piano en kon ons uitleggen dat het inderdaad klopt.
En over de gebeurtenissen op de afdeling Anesthesie had ik zo mijn bedenkingen omtrent de beschreven gang van zaken. Ik heb welliswaar al vaker een narcose ondergaan , maar ja , dan ben je er letterlijk niet meer bij- dus ik kon het niet verifiëren.
Nee, maar daarvoor hadden we dan weer een ander slimme dame in de groep, nl Jannet, die als O.K. verpleegkundige heeft gewerkt en die ons dan weer kon uitleggen dat het inderdaad kan verlopen, zoals geschetst in het boek.
Ik was heel trots o.m. op deze twee dames, aan mijn tafel die dit met een groot gemak konden vertellen.
As je goed luistert leer je elke dag weer wat bij en wordt je geest niet zo snel verdoofd.
